بادبودی از نادیا انجمن

نادیا انجمن

نادیا انجمن در 6 جدی سال 1359 در شهر باستانی هرات دیده به جهان گشود و در دامان خانواده روشنفکر، ادیب و متدین  پرورش یافت، او از آغاز کودکی یک فرزند استثنایی برای خانواده اش محسوب میشد. بنا به استعداد فوق الاده اش 5 سال بیشتر نداشت که  شامل مکتب شد و در دوران  تحصیلاتش همیشه جزء  شاگردان لایق و محبوب صنف بشمار میرفت، وقتی که صنفِ 10 مکتب، مشغول تحصیل بود، طالبان ،این دشمنان علم و دانش قدرتِ سیاسی افغانستان را بدست گرفتند و همه دوستدران علم و دانش را، مخصوصاً زنان ستمدیدۀ افغانستان را از فراگیری علم و دانش محروم ساختند و این همزمان  با شگوفا شدنِ غنچه های شعر در نادیا انجمن بود. البته او سرودن  شعر را در دوره ابتدائی مکتب، یعنی ده سالگی آغاز نموده بود و اشعارش را برای همصنفی هایش میخواند، این کار باعث محبوبیت بیشتر او درمیان دوستانش شده بود. او در زمان سلطه طالبان دست از مطالعه بر نداشت و به مطالعه آثار بزرگان دنیای عرفان و ادب افغانستان ،چون مولانا جلالدین بلخی، حافظ  شیرازی، شیخ سعدی و شمار زیادی از شاعران ادبیاتت فارسی، پرداخت و در گردهمائی که با خانم های فرهنگ دوست هرات ،تحت عنوان ، کارگاه سوزنِ طلائی ، که در واقع هدف اصلی تبادل نظر  در زمینه شعر و ادبیات بود، نه فعالیت در رشته هنر خیاطی یا گلدوزیِ، شرکتِ فعالانه داشت و سروده های با ارزشی در همین دوره از خود باقی گذارده است .بعد از سقوط طالبان او مکتب را با موفقیت در لیسه محجوبه هروی به پایان رسانید و در فاکولته ادبیات هرات در رشته ادبیات و علوم بشری مشغول تحصیل شد و در این رشته نیز لیاقت سرشاری از خود نشان داد و مثل همیشه دانشجوی  ممتاز، در بین دانشجویان بود. او توانست فقط هفت سمستر از رشته دلخواهش را  پشت سر بگذارد  و در15عقرب 1384میلادی بر اثر اختلاف های خانوادگی و لت و کوب توسط همسرش دیده از جهان  فرو بست و به ابدیت پیوست او که درآسمان شعر دری افغانستان همچون ستارۀ درخشان بود، با نبودنش ، جهان شعر دری، در فقدانی جبران ناپذیر قرار گرفت. از نادیا انجمن فرزندی به یادگار مانده است ،به نام بهرام سعید  که هنگام از جهان رفتن مادرش 5 ماه ازتولدش میگذشت.

از نادیا انجمن دو مجموعه شعری ،بنامهای گل دودی و یک سبد دلهره باقی مانده است. روحش شاد و خداوند به بازماندگانش صبر عطا کند و فرزندش را بانی و نگهدار باشد.

بقلم عفیفه آرزو

به مناسبت دومین سال درگذشت نادیا انجمن این بزرگ بانوی جهان شعر دری

ترا کشتند

تــــــرا کشتنــــد به جـــــرمِ پـــر گشودن

تـــــرا کشتند بـــــه جــــــرم زن بــــودن

تــــــــرا ای دلشــــــده در وادی شعــــــر

تــــــرا کشتند به جـــرم شعـــــر سرودن

تـــــــرا ای تــک ستـــــاره در شب شعر

تـــرا کشتنـــــد بـــــــه جـــــرم ره نمودن

تــرا ای خــــوش سخن ای نکتــــه پرداز

ترا کشتند بـــه جـــــرم خـــــوش سرودن

تــــــرا ای پُـــــر عطـــــوفت بــــا نجابت

تـــــرا کشتنـــــد بـــــه جــــرم نیک بودن

تـــــــــرا ای حقگــــــوئ جستجــــوگــــر

تـــــرا کشتنـــــد به جـــــرم حـــق ستودن

تـــــــرا ی نـــــــو گـــــل زیبـــــائ بیخار

تــــرا کشتنــــد بـــه جـــــرم نــــاب بودن

ترا ای آهنین مشت در دهان جهل وظلمت

تــــرا کشتنــــد به جـــــرم جهـــل زدودن

تــــــرا ای نادیـــــــا، فریادِ حق انجمن ها

تـــــرا کشتنــــد بـــه جـــــرم لب گشودن