هرات و آشتی بزرگ قدرت طلبان

 هرات و آشتی بزرگ قدرت طلبان

مدتی است که مردم هرات از نا امنی های متعدد به ستوه آمده اند و این واکنش معمول مردم در هر جای کشور ماست که هرگاه به مشکلی بخصوص مشکل امنیتی برخوردند دست به اعتراض های میزنند و در قدم نخست انگشت روی مقامات محلی میگذارند که دولت باید آنها را برطرف و یا تبدیل نماید. مردم فکر میکنند شاید قبول این تقاضا و جابجائی مسئولین وضع را بهبود ببخشد و با آمدن کدرهای جدید ممکن است راهکارهای جدیدی برای تأمین امنیت در محل روی دست گرفته شود.

ولی دولت هم از آنجائیکه در ادارة مملکت بسیار ضعف و ناتوانی دارد از یکطرف و از جانب دیگر اختیار جابجائی کدرهای ولایات بدست نیروهای خارجی است، با ماست مالی و مماشات کمتر حرف دل مردم را میشنود و به آن عمل میکند.

قوت های محلی و شخصیت های میخکوب شده در منصب های دولتی هم با در پیش گرفتن شیوه های خاص بخاطرابقاء قدرت بسیار با تجربه و استاد شده اند و نمی گذارند به آسانی خلع قدرت شوند و بخصوص ولایتی مانند هرات را که منبع درآمد های باد آورده است نمی خواهند به سادگی از دست بدهند.

آقای انوری که از سیاستمداران کهنه کار افغانستان است نیز با شناخت دقیق از نیروهای خارجی ، حکومت بر سراقتدار و مردم هرات، با زیرکی تمام میکوشد که چند صباحی بیش بر سریر اقتدار باقی بماند و روءیا های خود را که رسیدن به دارائی بی حد و حصر و پرش به مقام های برتر است پوره نماید. جناب انوری در جهت این هدف منفعت بار اینبار دست به ترفندی زد که هم تصمیم گیرندگان اصلی یعنی مقامات ناتو را خوشحال کرد هم آقای کرزی را که مردم فکر میکنند تبدیلی والیان از توان شان است خوشنود ساخت و هم جناب گنی بای یعنی امیر صاحب را بازی داد و هم مردم هرات را . ضمن اینکه مهرة بسیار مؤثری مانند آقای اسپنتا را نیز در دستگاه دولت دارد که هم هراتی است و هم با جناب والی صاحب اخیرا باب خویشی را گشوده و پیوند خانوادگی بر قرار نموده است.

قبل از فرا رسیدن زمان برگزاری کنفرانس اکو فرصت بسیار ارزشمندی برای آقای انوری رخ نمود، در حالیکه جناب کرزی از روزهای آینده یعنی امنیت زمان برگزاری کنفرانس  بسیار نگران بود و مقامات ناتو هم  تآمین امنیت این کنفرانس را بدیدة شک نگاه میکردند و امیر صاحب هرات هم علاقة چندانی به برگزاری امن و مصئون این کنفرانس نداشتند و بعضی سبوتاژ آنرا از جانب حضرت امیرصاحب محمد اسماعیل خان محتمل می پنداشتند، آقای انوری طرح آشتی محمد اسماعیل خان که هنوز پشتیبانی مردم را تنها وسیلة باجگیری از دولت می پندارد و مولوی خد اداد را که نسبت پشتون بودن و سنگ دفاع از پشتون ها را به سینه زدن و شورای بزرگ افغانان را ساختن تنها گزینة مطمئن دولت قبیله گرا در هرات محسوب می شود و تعدادی افراد شریر را در گوشه و کنار هرات حمایت میکند ، ریخت و بگونة بسیار مضحک این دو قطب به اصطلاح قدرت هرات را بر سر میز مهمانی نشاند. قدرت های که به بی پروایی به منافع هرات و مردم هرات مشهورهستند با یک نمایش مسخره به مردم نشان دادند که دیگر به یکدیگر کاری ندارند و در پی شکست خویش بیش از ین توطئه چینی و نمامی نمی کنند.

حاصل این حرکت سمبولیک جناب انوری رد تعیینی آقای داؤد صبا (از چهره های غرب گرا متعلق به قبیلة آقای کرزی ) که گفته میشد اخیراً بحیث والی هرات تعیین شده است بود که در نتیجه به ابقاء شان انجامید . جناب امیر محمد اسماعیل خان و شیخ الحدیث مولوی صاحب خداداد هم که چون دو مار دینی از چند سال به اینطرف بجان هم افتادند و افتخارات هرات را به لیلام گذاشته اند از همان آغاز به اصطلاح آشتی طبل جنگ دیگری را نواختند و باب دیگری از غیبت و پس گوئی را علیه یکدیگر آغاز نمودند.

امیر صاحب محمداسماعیل خان که خود را مالک اصلی و بلافصل هرات تصور میکنند هرگز تحمل نمی کنند که کسی بدون اجازة شان از هرات نامی ببرد، در حالیکه بارها ضربة این باور ساده لوحانه وغرور آمیز خود را خورده اند مگر گویا که مرغ جناب شان یک پا دارد و در موضع خود بدون مطالعة اوضاع ایستاده اند و هرگز خود را با مولوی صاحب ملا خدا داد کفو و هم وزن نمی دانند که با او منحیث یکطرف معامله رفتار کند بلکه میخواهد همانگونه که خود این بوتة هرزه را به درخت تنومندی رشد داده ، یا باید دنباله رو خودشان باشد یا با تبر انتقام از پای درآورده شودهمین و بس.

جناب مولوی صاحب خدا داد هم که از کنج مسجد به چند طبقه رسیده و به هر میخ منزل شان عبا های بیشماری از کارمل و نجیب و ربانی و ملاعمر و کرزی آویخته است و صد برابر امیر صاحب فرصت شناس وزیرک هستند حالا دیگر به ولینعمت خود یعنی امیر صاحب و امثالشان هیچ وقع و ارزشی نمی گزارند، بخصوص که صفحه برگشته و مشتی تشنگان اعادة قدرت پشتون ها بعنوان مافیای ارگ ریاست جمهوری در ولایات بدنبال مهره های کارآمد هستند ؛ فرصت بسیار خوبی برای مولوی صاحب رخ نمود که باساختن شورای بزرگ افغانان ، تجهیز امان الله شیندند و قتل عام جوانان هراتی ،تجهیز گروه های فشارغیر مسئول و غیره خود را به دل حکومتگران کابل شیرین نماید و حتی به حیث عضو کمیسیون مرموز امنیتی دولت نیز  پذیرفته شوند.

در صف بندی کنونی، انوری صاحب و  جناب شیخ الحدیث مولوی صاحب خدا داد ، ملا سرور آمر امنیت ، عقده بدلان قدرت مربوط حزب اسلامی ، ملاهای بی سوادی که اخیراً با خیانت ریاست معارف و یا هرمقام دیگری  صاحب شهادتنامة صنف دوازده شده اند  و در شورای به اصطلاح علماء گرد هم میآیند و حامیان مرموز مافیای ارگ با حمایت محتاطانة و پله بینانة آقای اسپنتا از یکطرف و جناب امیر صاحب عمومی حوزة جنوب غرب ، الحاج عبدالباقی رئیس اسبق ترانسپورت ، حاجی عبدالغنی و خیرمحمد آمرین امنیت و لوژستیک قصر دارالامارة هرات پروفیسر حاجی احمدشاه صارمی از سیاستمداران بسیار فعال هرات و از بیرون هم بسم الله دیوانه و فیضک کچالو و شیراحمد ملدان غوروغاش میکنند و چند تن دیگر در مقابل جناح مولوی صاحب صف آراسته اند.

مردم بیچاره هم گاهی فکر میکنند که امیر صاحب برمیگردد وبار دیگر هرات شکوفا خواهد شد ولی نمیدانند هرچه امروز می درویم کشت های است که حضرت امیر صاحب کرده اند. اول هرات را با دولت شاخ به شاخ کردند و به دولت تن در ندادند و ناسزا گفتند بعد که زورشان نکشید خون چهل نفر جوان هراتی را که امان الله قتل عام کرد به بهای وزارت برق معاوضه کردند بجز چند صد هزاردالری که صرف مرقد مطهر سیدالشهدای هرات الحاج محمد میرویس صادق فرمودند دیگر نامی از هیچ شهیدی نبردند و همه را بفراموشی سپردند . مردم ما باید بدانندکه دولت مغز خرنخورده که ملیون ها دالر را صرف ریشه کن کردن امیر صاحب بکند و بازایشان را به سریر قدرت شان محترمانه بازگرداند مگر اینکه  کارد به استخوان امریکائی ها برسد و قائد پیروزمند جهاد هم تعهدات لازم را به ادارة  جناب بوش برای پیاده شدن اهداف شان بدهد آنوقت شاید با احتیاط زیاد امیر را به سریر قدرت هرات بازگردانند و هیچ شکی وجود ندارد که شب اول مهمان شیخ الحدیث باشند اینکه مردم چه خواهند گفت نه برای ایشان مهم است نه برای شیخ الحدیث صاحب این فقط مردم خوشباور هرات اند که باز خواهند گفت:

بقلم .......زوبیر